Rabka położona u północno - zachodnich podnóży Gorców, w rozległej dolinie Raby, na wys. 500 m n.p.m., posiada unikalny mikroklimat. Nie dziwi więc nikogo fakt, że kiedy 28 maja 1948 roku na posiedzeniu WRN w Katowicach podejmowano decyzję, dotyczącą budowy sanatorium dla dzieci chorych na gruźlicę, na lokalizację wybrano właśnie Rabkę. Decyzja ta zapadła jednogłośnie. Dzięki ofiarności i zaangażowaniu społeczeństwa oraz dotacjom ze strony władz, już w grudniu 1949 roku odbyło się uroczyste przekazanie małym pacjentom pierwszego głównego budynku i nadanie sanatorium imienia Wincentego Pstrowskiego.
Jego popiersie, dłuta Stanisława Marcinów., rzeźbione z patynowanego gipsu postawiono w holu frontowego gmachu.
16 sierpnia 1990 r. Górnośląski Ośrodek Rehabilitacji Dzieci nazwany został imieniem dr Adama Szebesty - człowieka niewątpliwie bardziej związanego z tym sanatorium niż poprzedni patron tj. Wincenty Pstrowski.
Kim był i dlaczego został wybrany na patrona? Schebesta (Szebesta) Adam Edward (1893 – 1973), lekarz neurolog, działacz społeczny.
W połowie 1945 roku Szebesta zamieszkał w Katowicach. W latach 1945 - 1949 był tu pełnomocnikiem Zarządu Głównego PCK na Okręg Śląsko – Dąbrowski i kierował akcją pomocy dla ludności miejscowej i przesiedlonej z ZSRR. W wyniku przeprowadzonych masowych badań dzieci śląskich ujawnił zagrożenie gruźlicą i zainicjował powołanie w 1947 toku Społecznego Komitetu Budowy Sanatorium w Rabce. Wybudowano je przy dużym wkładzie pracy Szebesty w roku 1952 i wyposażono w 580 łóżek.
W roku 1990 jedną z ulic Katowic oraz Górnośląski Ośrodek Rehabilitacji Dzieci w Rabce – Zdroju nazwano jego nazwiskiem.
W „Kronice” ŚORDZ czytamy : PRZEKAZANIE CAŁOŚCI SANATORIUM - 16.11.1952 r. I ODSŁONIĘCIE TABLICY PAMIĄTKOWEJ