)
"Drogowskazy Tischnera"– pod takim hasłem 15 kwietnia odbyła się inscenizacja, przygotowana przez klasę Ia, z okazji święta Patrona naszej szkoły. Wspaniałej grze aktorskiej towarzyszyła piękna oprawa muzyczna. Przedstawienie oparte było na losach młodej, samotnej dziewczyny, która straciła radość i chęć życia, gdyż wszyscy się od niej odwrócili. Nie znalazła ona zrozumienia nawet wśród swoich własnych rodziców, ponieważ zwyczajnie nie mieli dla niej czasu. Dziewczyna w poczuciu bezradności wdała się w złe towarzystwo, jednak dzięki głosowi swojego sumienia, otrząsnęła się i zrozumiała, że "w każdej chwili możemy wznieść się ponad siebie i zacząć wszystko od nowa."
"Drogowskazy Tischnera"– pod takim hasłem 15 kwietnia odbyła się inscenizacja, przygotowana przez klasę Ia, z okazji święta Patrona naszej szkoły. Wspaniałej grze aktorskiej towarzyszyła piękna oprawa muzyczna. Przedstawienie oparte było na losach młodej, samotnej dziewczyny, która straciła radość i"chęć życia, gdyż wszyscy się od niej odwrócili. Nie znalazła ona zrozumienia nawet wśród swoich własnych rodziców, ponieważ zwyczajnie nie mieli dla niej czasu. Dziewczyna w poczuciu bezradności wdała się w złe towarzystwo, jednak dzięki głosowi swojego sumienia, otrząsnęła się i zrozumiała, że "w każdej chwili możemy wznieść się ponad siebie i zacząć wszystko od nowa."
Przedstawienie przeplatane było myślami samego księdza, który oddał się kontemplacji przy ognisku, a w rolę którego wcielił się jeden z uczniów. Pierwszoklasiści przypomnieli zebranym, że ks. prof. Józef Tischner to niekwestionowany autorytet duchowy, moralny i naukowy, który w swoich książkach, publikacjach, homiliach i wykładach odwoływał się do elementarnego poczucia godności i wolności każdego człowieka. Musimy pamiętać o tym, ze ksiądz Tischner zostawił nam wiele cennych drogowskazów jak żyć, by wciąż na nowo pogłębiać nasze człowieczeństwo. Najważniejsze według niego jest sumienie, bo "Sumienie to zmysł czytania drogowskazów. Tylko ono wie, na który drogowskaz zwrócić uwagę tu i teraz." Nawet uwikłani w zło, pogrążeni w beznadziei i rozpaczy, podobnie jak główna bohaterka przedstawienia, możemy być drogowskazem dla innych, ale i przede wszystkim drogowskazem, ważnym ostrzeżeniem dla samego siebie.