Klasy mat-fiz-geo w Bieszczadach i w Beskidzie Niskim

Layout 1W drodze na Małą Rawkę

W dniach 29 września – 2 pażdziernika 2015 r. odbyły się zajęcia terenowe klas mat-fiz-geo (Ia, IIa) w Bieszczadach i w Beskidzie Niskim. Celem zajęć było zapoznanie z elementami środowiska przyrodniczego (budowa geologiczna, rzeźba, piętrowość roślinności, ochrona przyrody) i dziedzictwem kulturowym Bieszczadów i Beskidu Niskiego. Tradycyjnie zrealizowano następujące przejścia w Bieszczadach:

1. Brzegi Górne – Połonina Caryńska – Ustrzyki Górne.
2. Wetlina – Dział – Mała Rawka – Wielka Rawka – Kremenaros – Wielka Rawka – Ustrzyki Górne.
3. Wołosate- Tarnica – Halicz – Rozsypaniec – Wołosate – Ustrzyki Górne.
W drodze powrotnej grupa zwiedziła w Beskidzie Niskim:

  • Izbę pamięci Prymasa ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Najśw. Rodziny z Nazaretu w Komańczy,
  • Muzeum Kultury Łemkowskiej w Zyndranowej,
  • obiekty wpisane na listę światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO w Sękowej (drewniany kościół
    pw. św. Filipa i Jakuba z 1520 r.) i w Owczarach (cerkiew greckokatolicka pw. Opieki Bogarodzicy z 1653 r.).

Zobacz zdjęcia

Bieszczady Zachodnie są częścią Beskidów Wschodnich położoną między Przełęczą Łupkowską (ok. 640 m) i doliną Osławy na zachodzie a Przełęczą Użocką (852 m) i źródłami Sanu na granicy z Ukrainą. Są to góry średniej wysokości z długimi grzbietami rozciągającymi się z północnego zachodu w kierunku południowo-wschodnim. Zbocza tych grzbietów rozcięte są licznymi wciosami, którymi spływają potoki łączące się w większe cieki i żłobiące pomiędzy grzbietami rozległe doliny. W niektórych miejscach rzeki przecinają grzbiety tworząc głębokie i wąskie doliny przełomowe. Taką rzeźbę nazywa się rusztową, a układ sieci hydrograficznej układem kratowym. Charakterystyczną cechą Bieszczadów Zachodnich jest niskie położenie górnej granicy lasu, która przypada na wysokości 1200 – 1220 m, oraz brak górnego piętra leśnego ze świerkiem. Na górnej granicy lasu rosną tylko skarłowaciałe buki i olchy, powyżej zaś występują łąki górskie zwane połoninami. W dolinach bieszczadzkich istniały liczne wsie łemkowskie, które zniknęły wskutek przymusowego przesiedlenia ludności pod koniec lat czterdziestych, a las wkroczył na opuszczone pola. Bieszczadzki Park Narodowy wraz z innymi obszarami chronionymi po stronie polskiej, słowackiej i ukraińskiej tworzą trójstronny Międzynarodowy Rezerwat Biosfery „Karpaty Wschodnie”.

Layout 1Wędrówka z Wetliny przez Dział na Rawki

Layout 1Praca z mapą

Layout 1Na Małej Rawce

Layout 1Widok z Małej Rawki na Smerek i Połoninę Wetlińską

Layout 1Na Wielkiej Rawce

Layout 1W drodze na Kremenaros

Layout 1Klasa IIa na Kremenarosie

Layout 1Klasa Ia na Tarnicy

Layout 1Klasa IIa na Tarnicy

Layout 1W drodze na Halicz

Layout 1Widok z Rozsypańca na Tarnicę, Połoninę Caryńską i Krzemień

Layout 1Przed klasztorem  Zgromadzenia Sióstr Najśw. Rodziny z Nazaretu w Komańczy

Layout 1W Muzeum Kultury Łemkowskiej w Zyndranowej

Layout 1Przed cerkwią greckokatolicką w Owczarach